بی‌شک یکی از مهم‌ترین مولفه‌های توسعه‌ی پایدار، گستردگی فضای سبز است.
این گستردگی قادر است تا ضمن کاهش آلودگی هوا و گرد و غبار، از شدت آلودگی صوتی نیز بکاهد. تصفیه‌ی هوا و کاهش گاز CO2، کنترل وضعیت سرمایشی و گرمایشی و نیز حفاظت از انرژی بخش دیگری از امکان‌هایی هستند که گل‌ها و گیاهان و به طور کلی فضای سبز در اختیار انسان قرار داده است.
من معتقدم که شهر با تمام جزئیات و اجزاء تشکیل‌دهنده‌ی آن بایستی همانند عناصر یک نقاشی عمل کنند. هر کدام از اجزاء این شهر در زیبایی، ترکیب‌بندی و کمپوزیسیون آن موثرند.
ما به عنوان یکی از نهادهای متولی در این زمینه خودمان را مسئول می‌دانیم. ضمن اینکه با نگاه به فضاهای عمومی و برای توسعه‌ی زیبایی طبیعی شهر اقدامات بسیاری نیز انجام داده‌ایم؛ از ایجاد فضای سبز در بدنه‌ی بزرگراه‌ها تا کاشت و نگهداری گل‌ها، گیاهان، درختان و توسعه‌ی پارک‌ها در سطح شهر. حتی در تعامل با شهرداری و کمیته‌ی نما، تلاش‌هایی برای تاثیر گذاشتن بر پوسته‌ی بیرونی ساختمان‌ها کرده‌ایم و در حال حاضر برای طراحی سیستم نورپردازی و زیباسازی نمای ساختمان‌ها نیاز به تاییدیه‌ی زیباسازی است. مدتی است که موضوع دیواره‌های سبز و ساختمان‌های سبز در دستورالعمل‌های شهرداری گنجانده شده و در مراحل اجرایی است. شاخصه‌های مثبت بسیاری را برای ماهیت وجودی پدیده‌ای به نام بام سبز می‌توان برشمرد، اما ورود کردن به موضوع بام سبز یا روف‌گاردن برای اداره‌ی زیباسازی در حال حاضر بسیار دشوار و پیچیده است و نیازمند پژوهش و مطالعات بیشتری است.
و اگرچه بسیاری از مردم به صورت خودجوش به این حوزه ورود کرده‌اند و از پشت بام خانه‌ی خود نهایت استفاده‌ی مطلوب را می‌کنند اما هنوز نیاز به اطلاع‌رسانی، فرهنگ‌سازی و آگاهی‌بخشی درباره‌ی این مقوله در جامعه احساس می‌شود!
بام‌های مرده و نازیبای شهر کم نیستند و با وجود اینکه - با توجه به ساخت‌و‌سازهای بلندمرتبه در کلان‌شهرها - چشم‌انداز زشت و نازیبایی از پشت بام‌های شهر در مقابل چشمان بسیاری از ما قرار گرفته است، باید اشاره کنم که اداره‌ی زیباسازی، تنها در نقطه‌ی تلاقی فضای عمومی و فضای خصوصی امکان و اجازه‌ی ورود دارد و نه بیشتر!